Wat er nog meer gebeurt
Landgoederen combineren al eeuwen rendabele met onrendabele functies, het zogenaamde landgoedmodel. Jacht, pacht en hout vormden de economische pijlers die onderhoud en beheer financierden van vastgoed en natuur.
De snel stijgende arbeidskosten sinds de jaren vijftig van de vorige eeuw verlaagden de marges op de houtverkoop. De maatschappelijke waardering voor jacht daalde en de moderne, hoogproductieve landbouw laat zich niet overal combineren met het kleinschalige landschap van landgoederen. Ongeveer de helft van de particuliere eigenaren verkocht hun landgoed. De andere helft zette de tering naar de nering, bespaarde op de kosten en ging verder met andere inkomstenbronnen (loon, ondernemerschap). Sinds enkele jaren kampen de eigenaren met dalende subsidies. Vandaar hun zoektocht naar nieuwe inkomstenbronnen. We beleven een golf aan projecten en innovaties waarvan het einde nog niet in zicht is.
Creativiteit borrelt ook op bij de terreinbeherende organisaties, die de tweede helft van de vorige eeuw veel landgoederen kochten waarvoor de particuliere eigenaren geen toekomst meer zagen. Na dertien thema's vol verdienmodellen en tips zijn er nog meer economische dragers, die niet goed in één van de voorgaande categorieën passen. Die krijgen hier de aandacht.
Foto: Pixabay
